ruh çağırma

Betül: İhsan nerede kaldı?

Ece: Eli kulağındadır gelir şimdi. Biraz daha bekleyelim.

(Kapı çalar İhsan gelmiştir ve eli kulağındadır)

İhsan: Geç kalmadım dimi?

Ece: yok biz de seni bekliyorduk. film başlamak üzre gelsene.

İhsan: tam vaktinde.

Betül: ne olamaz elektrikler gitti.

Aytaç: eee napıcaz şimdi?

Betül: evde hiç oyun yok mu?

Ece: annemlerin bodrumda eski oyunları vardı.

Betül: sizin evin bodrumu mu var?

Ece: Gelin gidelim.

Aytaç: matematikle eğlence

Betül: fazla matematikli

Aytaç: kelime oyunu.

Betül: beni sarmaz. Şöyle eğitim içermeyen bir oyun yok mu acaba?

Ece: Hey, çocuklar şuna bakın. Ruhlarla muhabbet. (oyun tozlanmıştır üflerler çok toz çıkar. Herkes öksürür)

Aytaç: işte bu harika.

İhsan: Bu oyun yıllar önce yasaklanmamış mıydı?

Ece: bu çok eski bir şeye benziyor.

Betül: Bence bu işe karışmayalım.

Aytaç: Ne var ki bunda bu da bir oyun

İhsan: hadi yapmaaa bu sadece bir oyun. Tabi korkuyorsan başka.

Betül: ne korkmak mı ben mi? Şaka yapıyorsun her halde.

(masaya geçerler)

Betül: tamam oynayacağız ama önce kuralları okuyacağız.

Aytaç: tamam anne(!)

Ece: ilk kural sakın tek başınıza oynamayın. İkinci kural seansı hep hoşça kal diyerek bitirin ve ruhun gittiğinden emin olmadan elinizi çekmeyin. Üçüncü kural şapkaları takın.

İhsan: şapkalar nerde?

Aytaç: oralarda olması lazım yok mu.

Betül: aaah işte buldum. Ama umarım yanlış bulmuşumdur çünkü ben bu çirkin şeyi takmam.

Ece: hey önlem alalım diyen sen değil miydin? Hem kendin için takıcaksın bizim için değil.

Betül: tamam belki bu şeyi takabilirim.

Ece: kurallar bu kadar.

İhsan: harika. Tamam ben başlıyorum. Ey ruh ruh geldiysen üç kez vur. (Kapı çalar)

(Herkes çığlık atar)

Fehmi: yav çocuklar benim benim Fehmi amca.

( KAPIYI AÇARLAR)

Fehmi: yav çok ses geldi yavrum noldu? O kafandaki ne? Niye barıyonuz?

Ece: Ruh çağrıyoduk ta amca seni ruh sandık kusura bakma.

Fehmi: toğbe töğbe yeni nesilin başı dertte.

Ece: tamam devam edelim. Ayrıca vur mur demenize gerek yok ortadaki yerde yanıtlar çıkıcak.

Aytaç: tamam o zaman ben devam ediyi. Ey ruh bey ya da hanım geldiniz mi?

Betül: evet geldi.

İhsan: peki şimdi?

Betül: soru soralım.

Aytaç: şey mayalıların dediği gibi 2017de dünya sona ericek mi? (cepap gelir) Ovv olamaz ders çalışmam gerekecek.

Betül: Başka gezegenlerde yaşam var mı? (cevap gelir) o da bilmiyormuş.

İhsan: uzay savaşlarını izlemiş mi?

Ece: siz ne ezik şeylersiniz(okur) hmm evet öyle sayılır.

Betül: bakın bu çok saçma bir şey. Artık hoşça kalın bay ruh.

(parmakları çekerler)

Ece: ben cips yiyeceğim.

Aytaç: iyi fikir.

Betül: beni bekleyin.

İhsan: çocuklar gitmeyin daha babillilerle bile konuşmadık. ( parmanı koyar)

Hey baksanıza kimse yok mu orda. Burada tuhaf harfler yazıyor. Çocuklar bir gelin

Aytaç: noldu?

Ece: ne yani oyunu tek başına mı oynadın? Dur elini çekme.

İhsan: çektim bile.

Betül: naptın sen!

Aytaç: sanırım gitti.

Betül: sanırım.

Ece: ihsan, şey noldu. İyi misin?

İhsani: bööööö.

Hepsi: aaaaaaaaaaaaaaa

İhsani: şaka şaka.

Ece: böyle şaka olmaz olsun.

(Kapı yavaşça aralanır.)

Ece: olamazzzz.